Fałszerstwo intelektualne w myśl kodeksu karnego interpretowane jest jako urzędowe poświadczenie nieprawdy w sytuacji, kiedy ta prawda ma znaczenie prawne. Ten typ fałszerstwa odnosi się przede wszystkim do osób mających status urzędnika państwowego lub osoby publicznej, budzącej zaufanie społecznej i jednocześnie mającej uprawnienia do wystawiania określonego typu dokumentów. Takim i osobami są lekarze, nauczyciele, radcy prawni czy policjanci.
Fałszerstwo intelektualne
Popełnienie fałszerstwa intelektualnego wiąże się z wystawieniem zaświadczenia, świadectwa ukończenia szkoły, zwolnienia lekarskiego, a także poświadczenie zgodności dokumentu z oryginałem przez tłumacza przysięgłego lub pracownika kancelarii. Czyn nabiera znamion przestępstwa, kiedy dokument zostaje wykorzystany w celu pozyskania określonych korzyści. Może nim być kontynuacja nauki na kolejnym etapie edukacji lub korzystanie z bezpłatnej rehabilitacji czy sanatorium.
Dokumenty intelektualne i edukacyjne
Definicja fałszerstwa intelektualnego warunkuje określone typy dokumentów sporządzanych przez sprawcę. Podstawowym warunkiem przestępstwa jest wykorzystanie ich w celu osiągnięcia określonych korzyści, jak uzyskanie nienależnego zasiłku czy przyjęcie do szkoły, klubu lub organizacji. Nie będą przestępstwem notatki służbowe czy zaświadczenia wydawane na użytek prywatny. Drugim istotnym aspektem jest świadomość osoby wystawiającej dokument, że poświadcza ona nieprawdziwe informacje.
Przez dokumenty intelektualne i edukacyjne należy rozumieć wszelkie zaświadczenia, świadectwa, orzeczenia, formularze, potwierdzenia zgodności z oryginałem, a także dyplomy ukończenia szkoły lub kursów lub inne tego typu dokumenty, które stanowią podstawę do podejmowania dalszych czynności w świetle prawa. Złożenie podpisu pod opinią, rachunkiem czy zaświadczeniem jest tożsame z potwierdzeniem, że zawarte w nim informacje są prawdziwe.
Co grozi za artykuł 271 kodeksu karnego?
Artykuł 271 kodeksu karnego wskazuje trzy zakresy kar za popełnienie fałszerstwa intelektualnego. W ujęciu ogólnym za poświadczenie nieprawdy w dokumencie mającym wartość prawną przewidywana jest kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Okres ten wydłuża się od 6 miesięcy do lat 8, jeśli sprawca z fałszerstwa czerpie korzyści materialne. Orzecznictwo kwalifikuje też czyn mniejszej wagi, a wówczas sprawca podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.